زندگینامه چایکوفسکی
پیوتر ایلیچ چایکوفسکی Pyotr Ilyich Tchaikovsky، زاده‌ی ۱۸۴۰ و در گذشته‌ی ۱۸۹۳، مشهورترین آهنگساز روس است و از بزرگان هنری ظهور کرده در قرن ۱۹ روسیه می‌باشد که آثارش جزو مکتب رمانتیک و کلاسیک به شمار می‌رود. در ادامه مروری بر زندگی و آثار چایکوفسکی خواهیم داشت. چایکوفسکی، در شهر کوچک وتکینسک در روسیه زاده شد. شهری که در واقع پدرش هم در آنجا بازرس معدن بود. در ادامه با مروری بر زندگی و آثار چایکوفسکی همراه نت نوشت باشید.
پیوتر ایلیچ چایکوفسکی Pyotr Ilyich Tchaikovsky در ده سالگی به همراه خانواده‌اش به سنت پترزبورگ نقل مکان کرد و همان جا به مدرسه‌ی حقوق رفت و پس از اتمام دوره‌ی تحصیل، در نوزده سالگی کارمند دولت شد.
Pyotr Ilyich Tchaikovsky در بیست و یک سالگی که می‌توان گفت تقریبا برای یادگیری موسیقی دیر است، به سمت موسیقی رفت و به تحصیل تئوری موسیقی پرداخت و همزمان با کار دولتی که داشت، در هنرستان جدید موسیقی سن پترزبورگ که فی الواقع اولین مدرسه‌ی موسیقی دانشگاهی در سراسر روسیه بود، ثبت نام کرد.
پیشرفت او در موسیقی چنان خیره کننده بود که بعد از اتمام دوره‌ی هنرستان، در هنرستان جدید مسکو، استاد هارمونی شد و به تدریس پرداخت و دوازده سال جایگاه و مقامش را در این هنرستان حفظ کرد.
با مروری بر زندگی و آثار چایکوفسکی در می‌یابیم که او برای آنکه بتواند به هر نحوی که شده است، زمان از دست رفته و هدر شده‌ی سال هایی که با موسیقی آشنایی نداشت را جبران کند، دست به آفرینش آثار زیادی زد من جمله: یک سمفونی، یک اپرا و یک پوئم سمفونیک.
چایکوفسکی سی ساله بود که نخستین اثر مهم و برجسته‌اش یعنی رومئو و ژولیت را برای اکستر، آفرید. در واقع خلق این اثر را وامدار نمایشنامه‌ی شکسپیر است.
نکته‌ای که با مروری بر زندگی و آثار چایکوفسکی به آن بر می‌خوریم این است که وی سال ۱۸۷۷ برای این هنرمند، سالی سخت و تلخ و پر آشوب بود. در این سال او با دختری بیست و هشت ساله که از شاگردان هنرستان بود و موسیقی او را بسیار می‌ستود، ازدواج کرد ولی این ازدواج، دوام زیادی نداشت. طوری که چند روز بعد از این ازدواج ، آن را شکنجه و عذاب روحی دانست.
آنچه که به نظر می‌رسد این است که ازدواج چایکوفسکی با این دختر فقط برای مخفی نگه داشتن تمایلات همجنس گرایانه‌اش بود. در نهایت، این هنرمند بعد از حوادثی از همسرش جدا شد.
در همان سال اما، به صورت دورادور، از حمایت بانویی به نام نادژدا فون مک که بیوه‌ای ثروتمند بود و ۴۶ سال سن داشت و صاحب ۱۱ فرزند بود، برخوردار شد. بانو فون مک، در واقع شیفته و دلباخته‌ی موسیقی چایکوفسکی بود و برای او مقرری تعیین کرد و این امکان را فراهم کرد که او تدریس در هنرستان را کنار بگذارد و فقط خود را وقف آهنگسازی کند.
این دو ۱۴ سال با هم مکاتبه داشتند و بنا بر توافق هیچگاه هم را ندیدند. پس از سال‌ها دوستی عجیب، به یکباره ارتباط این دو قطع شد و چایکوفسکی به شدت آزرده گشت.
چایکوفسکی اما در تمام این سال‌ها به طور فزاینده به رهبری آثارش می‌پرداخت و در سرتاسر اروپا به موفقیت‌های زیادی دست یافت، ولی این موفقیت‌ها هیچ گاه برایش، آرامش روحی به همراه نیاورد.
نکته‌ی حائز اهمیتی که در مروری بر زندگی و آثار چایکوفسکی به چشم می‌خورد این است که وی خود را به معنای واقعی و اخص کلمه، روس می‌دانست.
سبک و سیاق زندگی روسی و حال و هوای روسیه و ترانه‌های بومی روسیه از عناصر تاثیرگذار بر هنر او بود و در کنارش سبک موسیقی چایکوفسکی در بردارنده‌ی عناصری از موسیقی فرانسوی، ایتالیایی و آلمانی نیز بود.
او با دختری بیست و هشت ساله که از شاگردان هنرستان بود و موسیقی او را بسیار می‌ستود، ازدواج کرد ولی این ازدواج، دوام زیادی نداشت. طوری که چند روز بعد از این ازدواج ، آن را شکنجه و عذاب روحی دانست.
او با دختری بیست و هشت ساله که از شاگردان هنرستان بود و موسیقی او را بسیار می‌ستود، ازدواج کرد ولی این ازدواج، دوام زیادی نداشت. طوری که چند روز بعد از این ازدواج ، آن را شکنجه و عذاب روحی دانست.
در واقع آثار او بیشتر از آثار هم عصرانش، به سبک و سیاق موسیقی غرب نزدیک است. چایکوفسکی عناصر ملی و جهانی را با هم ترکیب کرد و موسیقی کاملا شخصی و سودایی خودش را پدید آورد. ویژگی غالب موسیقی او، شور و سودای غرق کننده‌ای دانست که باعث عذاب و غمگینی همیشگی‌اش بود.
ناگفته نماند که چایکوفسکی در هر زمینه، آهنگسازی پرکار بود. محبوب ترین آثار ارکستری او عبارتند از سمفونی‌های چهارم، پنجم و ششم یا پاتتیک، کنسرتو پیانو شماره ۱، کنسرتو ویولون و اوورتور فانتزی رومئو و ژولیت.
با مروری بر زندگی و آثار چایکوفسکی به این نتیجه می‌رسیم که او، تعداد زیادی از بهترین آثارش را برای باله به نگارش درآورد. دریاچه‌ی قو، زیبای خفته و فندق شکن، باله‌های معروف او هستند.
چایکوفسکی، موسیقی این آثار را که ویژه‌ی باله ساخته بود، به صورت سوییت نیز تنظیم کرده است که از آن میان سوییت فندق شکن بسیار مشهور است. روح و جوهره‌ی باله، بن مایه‌ی بسیاری از آثار چایکوفسکی است.
Pyotr Ilyich Tchaikovsky از حمایت بانویی به نام نادژدا فون مک که بیوه‌ای ثروتمند بود و ۴۶ سال سن داشت و صاحب ۱۱ فرزند بود، برخوردار شد.
Pyotr Ilyich Tchaikovsky از حمایت بانویی به نام نادژدا فون مک که بیوه‌ای ثروتمند بود و ۴۶ سال سن داشت و صاحب ۱۱ فرزند بود، برخوردار شد.
از میان هشت اپرای او، اوژن نگین و بی بی پیک بیشتر اجرا شده اند. قطعه‌های ارکستری و نمایشی مارش اسلاو و اورتو نیز از دیگر آثار ارکستری چایکوفسکی هستند. در انتهای مروری بر زندگی و آثار چایکوفسکی این نکته حائز اهمیت است که موسیقی چایکوفسکی سراسر در بردارنده ملودی هایی زیبا است که همانند حرکت‌های باله سرشار از احساس، انعطاف و جهش اند.
چایکوفسکی در آثارش ملودی را چندین بار تکرار می‌کند و هر از گاهی با استفاده از دینامیک قوی تر و ارکستراسیون حجیم تر، بیانی درون گرایانه و شاعرانه را به بانگی بلند و پرتوان تبدیل می‌کند.
ارکستراسیون او به نهایت رنگارنگ، و تضادهای تاثیرگذار و تناوب استفاده از زهی ها، بادی‌های چوبی و برنجی از ویژگی‌های آن است. کیفیت پر احساس موسیقی چایکوفسکی از پارادوکس‌های شدید تمپو، دینامیک و مواد تماتیک سرچشمه می‌گیرد.
چایکوفسکی در نهایت در ۶ نوامبر ۱۸۹۳، تنها ۹ روز پس از اولین اجرای سمفونی ششم یا پاتتیک که در واقع واپسین اثر برجسته‌اش بود، و به گونه‌ای نامتعارف با فینالی آهسته و یاس آلود پایان گرفت، در ۵۳ سالگی در شهر سن پترزبورگ درگذشت. اما دلیل رسمی مرگ او را ابتلا به وبا که احتمالا از طریق نوشیدن آب آلوده، منتقل شده بود، اعلام کردند
