زندگینامه آنتونیو ویوالدی

زندگینامه آنتونیو ویوالدی

آنتونیو لوچو ویوالدی ( Antonio Lucio Vivaldi ) ، در چهارم ماه مارس ۱۶۷۸میلادی ، در شهر ونیز ایتالیا به دنیا آمد. آنتونیو برای یادگیری علوم مذهبی و کشیش شدن، به یک مدرسه ی مذهبی فرستاده شد، شاید به این دلیل که در آن زمان برای فردی که در خانواده ای فقیر زندگی میکند، تنها راه برای تحصیل رایگان، کشیش شدن بود. ویوالدی در بیست سالگی کشیش شد. او را به دلیل رنگ موهایش، “کشیش مو قرمز” نامیدند. ویوالدی در ۱ دسامبر ۱۷۰۳ به سمت استادی ویلن پرورشگاهی در ونیز که Ospedale della pietà نام داشت، برگزیده شد. هدف این مؤسسه دادن سرپناه و تعلیم و تربیت به کودکان یتیم و بی سرپرست بود. پسران در این یتیم خانه پیشه‌ای را می‌آموختند و در ۱۵ سالگی مجبور به ترک آنجا بودند. دختران تحت آموزش‌های موسیقایی قرار می‌گرفتند که مستعدترین آن‌ها به عضویت ارکستر و گروه کر مشهور این پرورشگاه درمی‌آمدند. ویوالدی بسیاری از کنسرتوها، کانتات‌ها و قطعات مذهبی خود را برای کودکان این پرورشگاه تصنیف کرده‌است.

مدت کوتاهی بعد، در ۱۷۰۴ او به دلیل وضع نامناسب سلامتی‌اش از شرکت در جشن مَس مقدس انصراف داد و در اواخر سال ۱۷۰۶ از مقام کشیشی استعفا داد.

روابط ویوالدی با هیئت مدیره اوسپداله اغلب تیره و تار بود. این هیئت مدیره وظیفه داشت هر سال یک رای‌گیری جهت مشخص شدن باقی‌ ماندن یا نماندن یک معلم در سمت خود، برگزار می‌کرد. به ندرت اتفاق می‌افتاد که هیئت مدیره به‌طور متفق‌القول رای مثبت به ویوالدی بدهد که سرانجام او در ۱۷۰۹ شغل خود را به خاطر ۷ رای مخالف در برابر ۶ رای موافق از دست داد. اما پس از یک سال او از طرف اوسپداله دوباره فراخوانده شد؛ قطعاً هیئت مدیره اوسپداله در این مدت به ارزش ویوالدی پی برده بود. او در ۱۷۱۳ مسئول فعالیت‌های موسیقایی مؤسسه شد.

آغاز فعالیت ویوالدی در زمینه اپرا

اپرای نخست او با عنوان ottone in villa در ونیز اجرا نشد بلکه در ۱۷۱۳ در ویچنزا به نمایش گذاشته شد. در آن سال ویوالدی به ونیز رفت و مدیر اپرای تئاتر سنت آنجلو شد یعنی همان جایی که اپرای Orlando finto pazzo خود را به اجرا گذاشت.

هرچند که این اپرا مورد استقبال عمومی قرار نگرفت تا آنجا که ویوالدی مجبور شد پس از دو هفته اجرای آن را متوقف کند و به جای آن، یکی دیگر از اپراهایش را که در گذشته اجرا شده بود به نمایش بگذارد. او در سال ۱۷۱۵ ، Nerone fatto Cesare را عرضه کرد. موسیقی آن را هفت آهنگساز تنظیم کرده بودند که ویوالدی با تصنیف یازده آریا این گروه را رهبری می‌کرد؛ در آن زمان این اپرا موفقیت زیادی را برای او به همراه آورد. ویوالدی در فصل بعدی تصمیم گرفت اپرای Arsilida regina di ponto را که به‌طور کامل خودش نوشته بود را اجرا کند.

او در ۱۷۱۸ شروع به مسافرت کرد. با وجود مسافرت‌های متعدد ویوالدی، پیتا از وی درخواست کرد که هر ماه دو کنسرتو برای ارکستر پرورشگاه بسازد و با آن‌ها تمرین کند.

گام بزرگ دیگر او حرکت به رم در سال ۱۷۲۲ بود یعنی جایی که اپراهای او در سبکی نو مطرح شد و همان جایی که پاپ تازه بندیک سیزدهم ویوالدی را جهت نواختن موسیقی برای او فراخواند.

چهار فصل آنتونیو ویوالدی

در همین زمان‌ها بود که او کنسرتوهای آشنای چهار فصل را نوشت. بن‌مایه الهام آن‌ها شاید ییلاق پیرامون مانتوا بوده باشد. این کنسرتوها جنبش نویی در ادراک موسیقی به وجود آوردند: در آن‌ها او نهرهای روان، آواز پرندگان، پارس سگ‌ها، وزوز حشره‌ها، چوپان‌های جار زننده، تندبادها، رقاص‌های مست، شب‌های خاموش، چشم‌اندازهای یخ زده، اسکی بازی کودکان بر روی یخ، و آتش روشن کردن را به نمایش گذاشته‌است.

موسیقی و شهرت ویوالدی

ویوالدی در مجموع حدود 500 کنسرتو ساخت که تعداد 230  آن برای ویولن بود! او همچنین در موسیقی آوازی و اپرا بسیار فعال بود.

ویوالدی برای سازهایی مانند فاگوت، فلوت، ابوا و ویولنسل نیز آثار بسیاری ساخت. او شاید از اولین افرادی بود که موسیقی برنامه ای را مطرح کرد، “چهارفصل” او که بر اساس حال و هوای هر فصل از سال نوشته شده از این دسته آثار اوست و در سال 1725 نوشته شد.

چیره دستی ویوالدی در نوازندگی ویولن و زیبایی بیش از حد برخی آثار او باعث شد تا باخ بعضی کنسرتو های او را برای ساز های جدید دوباره تنظیم کند.

درگذشت آنتونیو ویوالدی

ویوالدی در سن ۶۳ سالگی و در تاریخ  ۲۸ ژوئیه ۱۷۴۱  بر اثر عفونت داخلی درگذشت. و در شهر وين در محلی كه امروز محل دانشگاه فني اين شهر است به خاك سپرده شد