بزرگسالان بیش فعال، بیشتر دچار بیماری‌های قلبی عروقی می‌شوند!
باشگاه خبرنگاران/ مطالعات جدید دانشمندان نشان می‌دهد بزرگسالان مبتلا به اختلالات بیش فعالی، بیش از سایر افراد در معرض بیماری‌های قلبی عروقی قرار دارند.
بر اساس یک مطالعه مشاهده‌ای بزرگ که توسط محققان موسسه کارولینسکا و دانشگاه اوربرو انجام شد، بزرگسالان مبتلا به ADHD نسبت به سایر افراد، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی هستند. محققان می‌گویند این یافته‌ها بر لزوم نظارت بر سلامت قلبی عروقی در افراد مبتلا به ADHD تاکید می‌کند.
اختلال نقص توجه/بیش فعالی (ADHD) یکی از شایع‌ترین اختلالات عصبی رشدی است که شیوع جهانی آن در حدود ۲.۵ درصد در بزرگسالان است. اغلب به موازات سایر شرایط روانی و فیزیکی وجود دارد که برخی از آن‌ها با افزایش خطر بیماری قلبی عروقی (CVD) مرتبط هستند، اما اینکه ADHD به طور مستقل با بیماری‌های قلبی عروقی کلی و خاص مرتبط است یا خیر، توجه چندانی به آن نشده است.
در مطالعه حاضر، محققان به دنبال آن بودند که ارتباط بین ADHD و حدود ۲۰ بیماری قلبی عروقی مختلف را از دیگر عوامل خطر شناخته شده مانند دیابت نوع ۲، چاقی، سیگار کشیدن، مشکلات خواب و اختلالات روانی جدا کنند.
نویسنده اول این مطالعه، لین لی، محقق فوق دکتری در بخش اپیدمیولوژی پزشکی و آمار زیستی، مؤسسه کارولینسکا، می‌گوید: ما دریافتیم که بزرگسالان مبتلا به ADHD در مقایسه با سایر افراد دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به حداقل یک بیماری قلبی عروقی هستند. زمانی که سایر عوامل خطرساز ثابت شده برای CVDها را در نظر گرفتیم، این ارتباط ضعیف شد، اما همچنان قابل توجه بود که نشان می‌دهد ADHD یک عامل خطر مستقل برای طیف گسترده‌ای از بیماری‌های قلبی عروقی است.
این یافته‌ها بر اساس داده‌های ثبت ملی بیش از پنج میلیون بزرگسال سوئدی، از جمله حدود ۳۷۰۰۰ فرد مبتلا به ADHD است. پس از میانگین ۱۱.۸ سال پیگیری، ۳۸ ٪ از افراد مبتلا به ADHD حداقل یک تشخیص بیماری قلبی عروقی داشتند.
خطرات برای همه انواع بیماری‌های قلبی عروقی و به ویژه برای ایست قلبی، سکته مغزی هموراژیک و بیماری‌های عروق محیطی بالا بود. این ارتباط در مردان تا حدودی قوی‌تر از زنان بود. برخی از بیماری‌های روانپزشکی، به ویژه اختلالات غذایی و مصرف مواد، به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی را در افراد مبتلا به ADHD افزایش می‌دهد. درمان با محرک‌ها و سایر دارو‌های روانپزشکی، مانند دارو‌های ضدافسردگی و دارو‌های کاهش‌دهنده اضطراب، تاثیری اساسی بر ارتباط بین ADHD و بیماری‌های قلبی عروقی نداشت.
محققان تاکید می‌کنند به دلیل ماهیت مشاهده‌ای مطالعه، یافته‌ها نمی‌توانند رابطه علی را ایجاد کنند.
آخرین مطالعه می‌گوید: پزشکان باید به دقت عوامل روانپزشکی و عوامل سبک زندگی را برای کمک به کاهش خطر CVD در افراد مبتلا به ADHD در نظر بگیرند، اما ما همچنین به تحقیقات بیشتری برای کشف مکانیسم‌های بیولوژیکی قابل قبول، مانند اجزای ژنتیکی مشترک برای ADHD و بیماری‌های قلبی عروقی نیاز داریم.
محققان هشدار دادند که این مطالعه دارای محدودیت‌هایی است، از جمله فقدان اطلاعات در مورد برخی از عوامل مرتبط با سبک زندگی، مانند رژیم غذایی و فعالیت بدنی که می‌تواند بر این ارتباط تاثیر بگذارد.
