توصیف یا تعریف محیط های صوتی خوب یک کار پیچیده و چند رشته ای است. در این مقاله، جنبه های مختلف بررسی شده است، اما اینها به دور از جامعیت هستند. مانند هر پارامتر دیگر ساختمان، یک محیط صوتی خوب باید نیازهای اساسی مانند: کمک به ساکنین برای زندگی و پیروی از چرخه های روزانه و فصلی محیط بیرون امکان انطباق افراد با شرایط متغیر (روزانه، فصلی) و نیازها محافظت از افراد در برابر سر و صدا و اجازه دادن برای کنترل شرایط محیط آکوستیک چارچوب تصویر صوتی را فراهم می کند، اما صداهایی وجود دارند که “منتظره” و “خواسته” هستند، قابل قبول تر و مطلوب تر هستند – برای مثال صداهای زندگی خیابانی از طریق یک پنجره باز در طول روز. و صدای طبیعت (آواز پرندگان، آب جاری) می تواند به کاهش استرس کمک کند. در اصل، صدای تولید شده در داخل ساختمان را می توان به دو منبع انتقال تقسیم کرد : صدای هوابرد و صدایی که از طریق خود ساختمان منتقل می شود. صدای معلق در هوا، ناشی از فعالیتهای انسانی در فضاهای زندگی مجاور یا سر و صدای مکانیکی، از هوا، دیوارها، کف و سقف عبور میکند. صدایی که از ساختمان منتقل می شود می تواند از ساکنان فضاهای ساختمان در بالا، یا نویز با فرکانس پایین که از طریق زمین و ساختمان ها منتقل می شود. اقدامات برای کنترل نویز و کاهش صدای ناخواسته عبارتند از کاهش طنین صدای داخلی، کاهش انتقال نویز درون اتاق و افزایش ساختارهای داخلی دیوارهای ساختمان به عبارتی زیرساخت مناسب و در نهایت استفاده از پنل های جاذب و کنترل کننده صدا ها و نویزهای ناخواسته. زمان برگشت طنین یک پارامتر مهم برای تجربه آکوستیک فضاهای داخلی است. ساختمان هایی با سطوح داخلی “نرم” یا “بافت دار” اغلب توسط ساکنان و بازدیدکنندگان مورد استقبال قرار می گیرند. نمونه های معمولی از زمان طنین مورد انتظار عبارتند از: 3-10 ثانیه در کلیسا؛ 2 ثانیه در یک سالن کنسرت یا سالن. 0.6-1 ثانیه در کلاس درس و 0.5 ثانیه در خانه درک گفتار اغلب یک عامل کلیدی در یک اتاق است و اتاقهای بزرگ با سطوح سخت و موازی میتواند چالشبرانگیز باشد. سطح تحریک عوامل محیطی (نور، صدا، هوا، دما) باید در طول روز بیشتر از شب باشد.وجود صدا و تماس با صداهای خارج از منزل در طول روز مطلوب است، در حالی که فضاهای آرام در شب مورد نیاز است. بنابراین،آکوستیک داخلی صحیح می تواند نقش مهمی در رفاه کلی داشته باشد. عایق صوتی کافی بین اتاق ها و خانه های مجاور (همسایگان) برای حفظ حریم خصوصی صوتی مهم است. هم فعالیت های آرام و هم پر سر و صدا باید بدون ایجاد مزاحمت برای دیگران یا مزاحمت دیگران برای ما باید امکان پذیر باشد.سر و صدا در شب بسیار آزاردهنده تلقی می شود و باید توجه ویژه ای به عایق صوتی اتاق خواب ها داشت. سطح سر و صدای تجهیزات مکانیکی باید کمتر از 25-30 دسی بل (A) در فضاهای اصلی زندگی نگه داشته شود.قطعا با تعدادی پنل آکوستیک ارزان هم می توان کاهش چشمگیری به میزان صداهای مزاحم داد. در شب، حتی سطح این سر و صدا با شدت کمتری مورد نظر است. مهم است که ساکنان بتوانند تنظیمات سیستم های تهویه را به صورت دستی تنظیم کنند تا در صورت نیاز سطح سر و صدا را محدود کنند. صدای سیستم های گرمایش و سرمایش نیز باید محدود شود. ساختمانهای مدرن و کم مصرف دارای سیستمهای خدماتی پیچیدهتر (مانند پمپهای حرارتی) هستند ، سر و صدای ناشی از آنها در موارد متعدد مشکلساز بوده است.با این حال این مشکلات متعدد با گرفتن مشاوره از متخصص مربوطه و عایق سازی مناسب قابل حل است. بسیاری از پارامترها بر سطح سر و صدای بیرون بر یک مکان خاص تأثیر می گذارد. برخی از این موارد در اینجا توضیح داده شده است. محیط اطراف یک ساختمان تأثیر عمده ای بر سطح صدای مورد بررسی دارد. به عنوان مثال، متوسط سطح سر و صدای بیرون می تواند 60 دسی بل در مرکز شهر و 50 دسی بل در یک منطقه مسکونی حومه شهر باشد فاصله تا منبع نویز تأثیر تعیین کننده ای بر سطح صدای درک شده دارد. دوبرابر کردن فاصله از منبع، سطح صدا را تقریباً 3-6 دسی بل کاهش می دهدوجود موانع صوتی و انعکاس و جذب در سطوح آنها، بر سطح صدا در یک مکان خاص تأثیر می گذارد. منبع به خودی خود نقش دارد – ترافیک نویز با فرکانس پایین و صدای پرندگان نویز فرکانس بالا ایجاد می کند. عوامل دیگری که بر سطح صدا تأثیر میگذارند عبارتند از: ساختمان های مقابل هم، درختان (قطعا ظاهر تابستان یا زمستان تاثیرگذار است)، و هندسه مانع راه نویز و ویژگیهای جذب سطحی آن مشمول این قضیه هستند. شما می توانید جهت درخواست مشاوره برای داشتن محیطی آکوستیک اینجا را کلیک کنید.